การภาวนา
การภาวนาไม่ได้หมายถึงการหลับตาทำสมาธิ หรือการเดินจงกรมเท่านั้น การภาวนาคือการพากายกับใจมาอยู่ด้วยกัน เราสามารถภาวนาได้เสมอ ทุกที่ ทุกเวลา เราจะอนุญาตให้ตัวเองมีเวลาจิบกาแฟเงียบๆ สัก 10 นาทีได้ไหม ภาวนากับถ้วยกาแฟของเรา ที่ไหนก็ได้ เราอาจจะนั่งเงียบๆ ตรงไหนสักแห่งตามลมหายใจไปพร้อมกับรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น รับรู้ความรู้สึกภายใน รับรู้เสียงภายนอก ปราศจากการต่อสู้และเปลี่ยนแปลง เหล่านี้คือการภาวนา
ลองกลับมารับรู้สิ่งที่เป็นอยู่ทั้งในตัวเราและนอกตัวเรา เราอาจจะพบว่าเรากำลังคิดวุ่นวาย เรากำลังรู้สึกหงุดหงิด เราไม่นิ่งเลย เมื่อเรารับรู้ ยอมรับ และยิ้มได้ นี่คือความสุขจากการภาวนา
บอดี้สแกน (Body Scan)
4 ขั้นตอนง่ายๆ พาใจและกายกลับสู่ปัจจุบัน
- หาที่นอนสบายๆ
นอนราบกับพื้นที่ไม่แข็งหรือนุ่มเกินไป ไม่ต้องใช้หมอนหนุน ทิ้งน้ำหนักตัวลง ผ่อนคลายร่างกาย แยกปลายเท้าออกจากกันเล็กน้อย นอนแบบที่ให้ตัวเองสบาย
ความสุขจากการภาวนา
พลังของการอยู่เงียบๆ
ความเงียบเป็นสิ่งที่มาจากหัวใจของเธอ ไม่ได้มาจากภายนอก ความเงียบไม่ใช่การไม่พูด หรือการไม่ทำอะไร หากแต่หมายถึงสภาวะภายในของเธอไม่ถูกรบกวน ไม่มีการพูดจากภายใน บางขณะเธอคิดว่าเธอเงียบ และทุกสิ่งรอบตัวของเธอเงียบ แต่ยังมีการการพูดคุยอยู่ในหัวของเธอตลอดเวลา นั่นไม่ใช่ความเงียบ
หาเวลาให้ “ปัจจุบันขณะ” เริ่มง่าย ๆ ไปกับเรา
นี่คือ 3 ขั้นตอนที่เรียบง่าย ในการอยู่ในปัจจุบันขณะ รับรู้โลกภายนอกและรับรู้โลกภายใน ณ ขณะนี้ อย่างที่เป็น
ความสุขอันประณีตของเพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
ก่อนที่จะอยู่ในคอร์สปฏิบัติ เมื่อยนิดเราก็ขยับ หนี ไม่เผชิญหน้า จึงไม่เคยเห็นว่าความรู้สึกเปลี่ยนได้ และมันเปลี่ยนเอง พอได้อยู่ ได้เห็นจริงๆ ทำให้เราไม่กลัว รู้สึกกล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ไม่หลบ แค่สงบแล้วรอดู นี่คือสิ่งที่ได้จากคอร์สปฏิบัติ
เป็นคนรักที่น่ารัก เมื่อรู้จักภาวนา
เมื่อพูดถึงคำว่า ภาวนา ภาพในการรับรู้ของผู้คนคือ นั่งหลับตา หรือ เดินช้าๆ หรือทำอะไรสักอย่างซ้ำๆ ค่อนไปทางช้าๆ ทั้งหมดนี้ให้ความรู้สึกรวมๆ ว่า น่าเบื่อ ตัดภาพมาที่วงการโฆษณา พวกเราจะนึกถึงท่าทีกระฉับกระเฉง — แนว แจ่ม ว้าว
ความสุขอยู่ไม่ไกล เพียงอยู่ที่เราเลือกมอง
เรื่อง : วรรณรดา สุราช ใครๆ ก็ต้องการความสุข อยากให้สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตกันทุกคนใช่ไหมคะ?
มาตาภาวนา…ธรรมะพักใจผู้หญิงเมืองกรุง
เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก บางคนต้องรับบทเมีย แม่ และลูกสาวยอดกตัญญูดูแลพ่อแม่ยามแก่ชราไปพร้อมกัน ยิ่งผู้หญิงในสังคมเมืองกรุงที่ต้องเผชิญกับรถติดบนท้องถนนร่วมด้วยแล้ว ถึงไม่มีภาระครอบครัว พอกลับถึงบ้านปุ๊บ หัวก็แทบฟุบสลบคาหมอนเลยทีเดียว โอกาสปลีกวิเวกเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมแบบ 5 วัน 7 วันจึงยากจะได้สัมผัส
