พนักงานอาจจะไม่ได้คิดอย่างที่เราคิด
คำบอกเล่าของคุณณรงค์ ออศิริชัยเวทย์ CEO (ประธานบริหารสูงสุด) บริษัทยงเจริญศูนย์เครื่องเขียน ธุรกิจค้าส่งเครื่องเขียนของคนไทยเชื้อสายจีนที่อยู่คู่เมืองไทยมายาวนานกว่า 50 ปี โดยเติบโตมาในย่านสำเพ็ง ไชน่าทาวน์บางกอก
และยังยืนหยัดต่อสู้ modern trade (ธุรกิจค้าปลีกสมัยใหม่) อย่าง Office Mate หรือ makro ได้
คุณศุภกิจ ซื้อตระกูล ลูกศิษย์พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ เจ้าของศุภกิจทัวร์ ซึ่งเป็นทัวร์แนวธรรมะที่มีสโลแกนคุ้นหูว่า ‘คุณธรรมนำการท่องเที่ยว’ เมื่อเราขอเข้าไปสัมภาษณ์เขาเกี่ยวกับความสุขวงในเกี่ยวกับการทำงาน ก็ได้รับคำตอบอย่างตรงไปตรงมาจากเจ้าของทัวร์ว่า “พี่ก็ไม่ได้มีความสุขนะ ก็ไม่รู้นะว่าจะช่วยได้แค่ไหน แต่ก็ยินดีครับ” ต่างจากคำนิยมที่เราได้ฟังจากลูกทัวร์หลายๆ ท่านที่ไปร่วมทัวร์กับเขามา ที่ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่ากลับมาด้วยรอยยิ้มและความอิ่มเอิบใจ
คุณธาดา เศวตศิลาจบปริญญาโท รัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และด้วยความบังเอิญที่หน่วยก้านดี หน้าตาดูขายของได้ จึงได้เริ่มชีวิตการทำงานด้านการขายและการตลาดในเครือปูนซีเมนต์ไทยอยู่ 7 ปี ก่อนมาเป็นตัวแทนจำหน่ายให้กับบริษัท IBM ซึ่งเป็นที่ฝึกการขายและการตลาดชั้นยอดสำหรับคุณธาดา ให้เป็นคนมีจิตวิญญาณที่อยากจะช่วยลูกค้าจริงๆ ทำให้ลูกค้าหลายๆ คนกลายมาเป็นเพื่อนกันในที่สุด จนปัจจุบันได้มาช่วยบริหารงานบริษัทในเครือซีพีและทรู คอร์ปเปอเรชั่น
พอเรามาเน้นที่คน ถ้าเขาสามารถสงบใจได้ ยังไงเขาก็ทำสิ่งที่เป็นกุศล
ผู้บริหารหนุ่มบอกเราอย่างเรียบง่าย แต่ทว่าสายตาดูมุ่งมั่น เราได้มีโอกาสพูดคุยกับคุณเค ธรรมฤทธิ์ เอกสมิทธ์ ผู้บริหารหนุ่มไฟแรง วัยเพียง 30 ต้นๆ จากบริษัทเลิฟ ลีสซิ่ง จำกัด (Love Leasing) ซึ่งก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่ปี ธุรกิจประสบกับสภาวะเกือบเจ๊ง ขาดทุนสะสมหลักร้อยล้าน ทำให้เขาและพี่ชาย (คุณเอกฤทธิ์ เอกสมิทธิ์) ต้องออกจากสายงานที่ร่ำเรียนมา เพื่อกลับมาบริหารธุรกิจของครอบครัว ให้กลับฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง จนตอนนี้ก้าวเข้าสู่กำไรแปดหลักแล้ว
คุณหมอนางงาม อาจารย์แพทย์จากมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นเจ้าของเพจเฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า ‘หมอนางงาม Beautiful Mind Doc’ คือผู้บอกเล่าให้เราฟังถึงความสำคัญที่ตั้งใจสร้างเพจนี้ขึ้นมา
เธอขอให้เราเรียกเธอว่า ‘หมอนางงาม’ ตามชื่อเพจ แทนการกล่าวถึงชื่อจริง เพื่อประโยชน์ระยะยาวในการดูแลคนไข้ได้อย่างเต็มที่ ย้อนกลับไปหลายปีก่อน เธอมาเรียนต่อแพทย์เฉพาะทาง และด้วยผลงานถูกใจอาจารย์ เลยอยู่ต่อเพื่อเป็นอาจารย์แพทย์ประจำสาชาวิชา
คำบอกเล่าจากคุณพิม ณัฏฐ์ฐณิฏฐ์ ขำสุวรรณ์ ครีเอทีฟสาว อดีตนักปั้นมือทองผู้ปั้นศิลปิน ดารา นักร้องจากเวทีดังๆ อย่างเดอะ ว๊อยซ์ และผันตัวเองมาเป็นที่ปรึกษาและนักปั้นคนในองค์กรให้กับบริษัทเอกชนหลายแห่งด้วยกัน เธอเล่าให้เราฟังถึงเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิต เธอเคยรอดตายจากคลื่นยักษ์สึนามิในเมืองไทย บริเวณเขาหลัก จังหวัดพังงาเมื่อปี พ.ศ. 2547 จนกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า
ถ้าเราใช้ชีวิตราวกับวันนี้เป็นวันสุดท้าย เราจะทำอะไร
T.G.I.F (Thank God It’s Friday)
วลีคุ้นหูที่เรามักพบเห็นในโลกโซเชียลมีเดีย โลกของคนทำงานที่ผ่านเช้าวันจันทร์มาอย่างยากลำบาก รู้สึกทนทุกข์ทรมานในการทำงานแต่ละวัน และได้แต่ภาวนาให้มันถึงวันศุกร์เสียที มันวนอยู่ในวงจรนี้ไปหลายเดือน จนหลายปี หลายคนโชคดีได้ออกมาทำงานที่ตนเองรัก แต่ก็อีกหลายคนที่ยังต้องทนทำงานในสิ่งที่ตนเองไม่ได้ชอบ เพียงเพื่อความอยู่รอดหรือรายได้ในการดำรงชีวิตตามธรรมดาที่ต้องกินต้องใช้
งานวิจัยพบว่าเพลงที่ทำให้คุณมีความสุขจะช่วยปลุกความคิดที่หลากหลายได้ดี ทำให้เราได้ไอเดียและหาทางออกให้กับปัญหาได้
นักจิตวิทยาศึกษาผู้ร่วมทดลอง 155 คน อายุช่วงปลายวัยรุ่น พบว่าความคิดของพวกเขาสัมพันธ์กับเพลงที่เขาฟัง
เมื่อพูดถึงความคิด นักวิจัยแบ่งความคิดที่ใช้ในการแก้ปัญหาออกเป็นสองแบบ คือ การคิดแบบลู่เข้า คือ การเอาทางเลือกต่าง ๆ มาประเมินหาคุณค่าและหาสิ่งที่ดีที่สุด เป็นวิธีที่เราใช้ในการจดจ่อกับบางสิ่ง เมื่อเรามีข้อมูลในหัวแล้ว และต้องการข้อสรุปที่ดีที่สุด ส่วนการคิดแบบแตกออก คือ การคิดเพื่อหาโอกาส ความเป็นไปได้ใหม่ๆ การเปิดใจ การฝันเฟื่องถึงไอเดียใหม่ ๆ หรือต่อความคิดในแง่มุมใหม่ ๆ จากที่มีอยู่แล้ว
ทั้งๆที่ “การทำงาน” คือความจำเป็นในการดำรงชีพ และเป็นวิถีชีวิตของผู้คนโดยทั่วไป แต่หลายต่อหลายคนมันได้กลายเป็นความฝืนใจ ความกดดันและความทุกข์ทรมาน กระทั่งเกิดคำถามขึ้นในใจอยู่เสมอว่า จะเป็นไปได้หรือไม่ ที่การทำงานกับ “ความสุข” จะก้าวเดินคู่กันไปอย่างสมดุลและยั่งยืน
ซึ่งคำถามนี้ได้นำมาสู่แนวทางหลากหลายที่น่าสนใจยิ่ง เพราะแม้มีเป้าหมายร่วมกันคือ การทำงานอย่างมีสุข ซึ่งกรมสุขภาพจิตได้ระบุว่า หากคนเราทำงานอย่างมีความสุข ผลพวงที่ตามมาก็ย่อมคือ “คุณภาพ” และ “ความสำเร็จ” ซึ่งความสุขในที่นี้ย่อมอยู่เหนือความสุขทางวัตถุนิยม เงินทอง หรือเกียรติยศใดๆ (กิน กาม เกียรติ)
มีความจริงเกี่ยวกับชีวิตอย่างหนึ่งที่หลายคนปฏิเสธ นั่นคือ เราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างในชีวิตให้เป็นไปดังใจได้ แต่หลายคนไม่เชื่อและไม่ยอมรับ และพวกเขากลายเป็นพวกบ้าที่ชอบควบคุมไปทุกสิ่งอย่าง คนพวกนี้จะจู้จี้ จุกจิก กับการทำงานของคนอื่น หรือ พยายามทำงานเองทุกอย่าง และคอยบังคับคนอื่น ๆ ให้เปลี่ยนแปลง พวกเขาเชื่อว่าหากสามาาถควบคุมคนและสถาณการณ์ได้ ก็จะไม่มีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้น
ส่วนคนอีกกลุ่มอาจจะพอรู้ว่า พวกเขาไม่สามารถที่จะป้องกันเรื่องร้าย ๆ ให้เกิดขึ้น แต่ก็ยังกังวลอยู่นั่นเอง พวกเขาพร่ำบ่นเกี่ยวกับปัญหาภัยพิบัติ โรคระบาด ความกังวลพวกนี้ทำให้พวกเขาหมกมุ่น เสียเวลาและพลังงาน เพราะการกังวล(อย่างเดียว)ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น
นี่คือเคล็ดลับบางประการที่ Amy Morin ผู้เขียนหนังสือ What Mentally Strong People Don’t Do แนะนำสิ่งที่ช่วยให้หยุดกังวลในเรื่องที่ควบคุมไม่ได้
