การศึกษาเรียนรู้
พวกเราหลายคนคุ้นเคยกับเรียนรู้ผ่านการอ่านหนังสือ บางคนเรียนรู้ผ่านการลงมือทำ บ้างเรียนรู้ผ่านการฟัง การเรียนรู้ทำให้โลกของเรากว้างใหญ่ ทำให้ตัวเราเล็กลงเพราะตระหนักได้ว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่เราไม่รู้ การเรียนรู้จึงมอบความอ่อนน้อมถ่อมตน การยอมรับความผิดพลาด ยอมรับความล้มเหลว ยอมรับข้อจำกัดและความไม่รู้ของตัวเรา สิ่งเหล่านี้ทำให้เรามีความสุขได้ง่ายขึ้นมาก
การเรียนรู้ไม่ได้เป็นเพียงการเข้าใจเนื้อหา หรือได้รู้เรื่องแปลกใหม่เท่านั้น เมื่อเราเปิดใจให้กับเรื่องที่ไม่คุ้นเคย วางใจให้ตัวเองได้ลองในสิ่งที่ไม่เคยทำ เราจะพบความสุขในตัวเราจากการเรียนรู้
ยิ่งเรียนรู้ ยิ่งเติบโต
“สนุกกับการได้เจอ ได้รู้ สิ่งใหม่ๆ ทำงานกับจิตใจ สมอง สนุกที่ได้คิด ได้เข้าใจ เห็นการแตกแขนงของความเข้าใจ เห็นความงามของสิ่งที่รู้ และเป็นความงามที่เติบโตขยายตัว ไม่หยุดนิ่ง”
เมื่อครูออกจากกรอบ
เราสอนเรื่องไข่แดง-ไข่ขาว หลายครั้ง สอนเรื่องการออกนอกกรอบ การไม่ติดกรอบ แต่ไม่เคยรู้ตัวเลยว่าตัวเรากำลังติดกรอบ เช่น กรอบของความเรียบง่าย
เชื่อมเจนเชื่อมใจ กระบวนการทางสุขภาวะทางปัญญากับการเชื่อม Generation Gap ที่ขาดหาย
ในวงประชุมประจำเดือนกันยายนที่ผ่านมาของ ภาคียุทธศาสตร์สุขภาวะทางปัญญา ที่สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) และสำนักงานสุขภาพแห่งชาติ (สช.) ร่วมกันเป็นเจ้าภาพ เราตั้งโจทย์ “กระบวนการทางสุขภาวะทางปัญญากับการเชื่อม Generation Gap ที่ขาดหาย” เพื่อร่วมแหวกว่ายทางความคิดและความรู้สึกของเพื่อนมิตรหลากวัยในอ่างปลาออนไลน์
ชดเชยให้ตัวเอง
เรื่องและภาพ : ลิตา ศรีพัฒนาสกุล ท่ามกลางความวุ่นวายใจกลางย่านธุรกิจ ณ ซอยสุขุมวิท 23 สิ่งดีๆ ในชีวิตของเราเกิดขึ้นทุกวันพฤหัสบดี เวลา 11 นาฬิกา ภายในสตูดิโอสอนเต้นเล็กๆ แห่งหนึ่งบนดาดฟ้าของ Community Mall รุ่นบุกเบิก
ดอกไม้ ความฝัน และแก้วกาแฟ
เรื่องและภาพ : ปริมพัชร์ ไวทยวงศ์สกุล ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ผลักบานประตูร้านกาแฟแห่งหนึ่งเข้าไป เสียงกระดิ่งที่แขวนไว้กระทบกันดังกริ๊ง
ดร.ภาสกร แช่มประเสริฐ มิสเตอร์เตือนภัยพิบัติ
ย้อนกลับไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน คนไทยเพิ่งรู้สึกสึนามิเป็นครั้งแรก เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้มีผู้เสียชีวิตนับไม่ถ้วน หลายคนเดินทางลงไปช่วยเป็นอาสาสมัครกู้ภัยในรูปแบบต่างๆ ที่ตนเองถนัด ทว่าในอีกซีกโลกหนึ่งของดินแดนอเมริกา นักศึกษาปริญญาเอกด้านวิศวกรรมคอมพิวเตอร์จากประเทศไทยคนหนึ่งกลับไม่ได้นิ่งเฉยกับภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในแผ่นดินเกิด เขาตั้งคำถามว่า ถ้าเราห้ามแผ่นดินไหวไม่ให้เกิดขึ้นไม่ได้ สิ่งที่เราทำได้คือการมีข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับแผ่นดินไหวล่วงหน้าเพื่อลดความสูญเสียที่จะเกิดขึ้นน้อยที่สุด
