
การภาวนา
การภาวนาไม่ได้หมายถึงการหลับตาทำสมาธิ หรือการเดินจงกรมเท่านั้น การภาวนาคือการพากายกับใจมาอยู่ด้วยกัน เราสามารถภาวนาได้เสมอ ทุกที่ ทุกเวลา เราจะอนุญาตให้ตัวเองมีเวลาจิบกาแฟเงียบๆ สัก 10 นาทีได้ไหม ภาวนากับถ้วยกาแฟของเรา ที่ไหนก็ได้ เราอาจจะนั่งเงียบๆ ตรงไหนสักแห่งตามลมหายใจไปพร้อมกับรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น รับรู้ความรู้สึกภายใน รับรู้เสียงภายนอก ปราศจากการต่อสู้และเปลี่ยนแปลง เหล่านี้คือการภาวนา
ลองกลับมารับรู้สิ่งที่เป็นอยู่ทั้งในตัวเราและนอกตัวเรา เราอาจจะพบว่าเรากำลังคิดวุ่นวาย เรากำลังรู้สึกหงุดหงิด เราไม่นิ่งเลย เมื่อเรารับรู้ ยอมรับ และยิ้มได้ นี่คือความสุขจากการภาวนา
ความสุขจากการภาวนา
Q: แฟนผมป่วยเป็นโรคร้าย ผมตั้งใจะทำให้เขาเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด แต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่ ผมกลับยิ่งทุกข์ ผมควรทำอย่างไรครับ
A: ชีวิตคน บนเส้นทางซึ่งเต็มไปด้วยปัญหา เธอที่รัก สิ่งใดก็ตามที่เราคิดว่ามันคือ ปัญหา โปรดอย่าพยายามคิดหนีมัน อย่าพยายามหลีกเลี่ยงมันซิเธอ ถึงแม้หนีไปทางไหน ก็คงไม่พ้นเนื้อมือมันแน่นอน
Q: การภาวนา นอกจากจะต้องไปนั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม ยังมีวิธีภาวนาอย่างอื่นรึเปล่าคะ ?
A: ในเรื่องของการภาวนา หลวงพ่อชา สุภัทโท ท่านจำกัดความไว้น่าสนใจว่า “การภาวนา คือ ความรู้สึกผิดชอบอยู่ตลอดเวลา” คือท่านไม่ได้จำกัดความว่า การภาวนา คือ การนั่งหลับตาอยู่ในที่สงบวิเวก คือ การเดินจงกรม แต่ท่านว่าไม่ใช่นั่งเพียร นอนเพียร เดินเพียร แต่ความเพียรอยู่ที่จิต