เรื่องน่าสนใจ
สัมผัสความสุขแต่ละเส้นทางที่คุณสนใจ ผ่านบทความ คลิปวีดีโอ การร่วมกิจกรรม เพื่อให้คุณได้เข้าถึงความสุขจากการรู้จักความจริง
5 ภาษารัก
. อุปสรรคใหญ่อย่างหนึ่งในความสัมพันธ์คือการสื่อสาร และอุปสรรคใหญ่หนึ่งของการสื่อสารก็คือ เครื่องรับสารกับเครื่องส่งสารของเราไม่ตรงกัน บางครั้งอาจจะเป็นเครื่องต่างรุ่น บางครั้งก็อาจจะอยู่กันคนละช่วงคลื่น ฝ่ายหนึ่งบอกรักด้วยคลื่น AM แต่อีกฝ่ายรับสัญญาณได้เฉพาะคลื่น FM ก็เลยไม่ได้ยินเสียงของความรัก —- ไม่ใช่ว่าทั้งคู่ไม่รักกัน แค่ไม่ได้ยินกันเท่านั้นเอง
ถอดหัวโขนคุยกัน
เมื่อเราได้นั่งลงและแบ่งปันความทุกข์ มันเหมือนกับว่าพวกเราถอดหัวโขนที่พวกเราสวมไว้ออก แล้วดึงเอาความเป็นมนุษย์มานั่งคุยกัน “ฉันผู้ดำรงตำแหน่งนี้ ฉันเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ฉันมีเรื่องที่ต้องเผชิญ” มันช่วยให้การเห็นความเป็นมนุษย์ในกันและกัน ทำให้ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นขึ้น
รู้ปัจจุบันของคนธรรมดา
การรับรู้ตัวเองได้บ่อย ๆ รับรู้อย่างตรงไปตรงมา การกลับมาสังเกตเป็นระยะๆ เป็นการฝึกสร้างตัวเลือกให้ตัวเองว่าเป็นแบบไหน รู้สึกแบบไหน อยู่แบบไหน ที่เรารู้สึกว่ามันคุ้มสำหรับเรามากกว่ากัน — การเหยียบคันเร่งยาว 8 ชั่วโมงโดยไม่พัก เครื่องยนต์จะพังเร็ว
ฟื้นมนุษย์ สร้างองค์กร
บริษัทลูกที่มีวัฒนธรรมต่างกัน 3 แห่ง มีความคิดต่างกัน มีแบบแผนความเชื่อต่างกันแต่ต้องมาอยู่ร่วมกัน ทำอย่างไรให้เขาเชื่อมเข้าหากันให้ได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ทำให้เขาได้ยินกัน ทำให้หัวหน้าได้ยินลูกน้อง ทำให้เสียงของคนข้างล่างขึ้นไปถึงคนข้างบน ทำให้คนข้างบนได้ยินเสียงของคนข้างล่าง และเห็นว่าเสียงนั้นมีความหมาย
ลิ้มรส ณ ขณะนี้
ความสุขเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วรอบตัวของเรา แต่บางครั้งเราไม่ได้รับรู้จึงสัมผัสความสุขนั้นไม่ได้ เหมือนกับมีอาหารวางรออยู่ตรงหน้า แต่เรามัวแต่หมกมุ่นอยู่ในความคิด ก้มหน้าอยู่กับโทรศัพท์ หรือจมอยู่ในอารมณ์ เราย่อมมองไม่เห็นอาหารจานนั้น
การฟื้นคืนของ เดอะแบก
เมื่อก่อนเราจะเป็นคนแบบว่า ฉันจะต้องรับผิดชอบทุกเรื่อง แก้ปัญหาให้พนักงานทุกคน ทุกเรื่องเป็นเรื่องของฉัน … การอบรมทักษะการฟื้นคืน (resilience skills) ทำให้ได้เห็นว่าปัญหาทุกปัญหามีข้อจำกัด ที่เราไม่สามารถแก้ปัญหาให้เป็นไปอย่างที่เราต้องการ
การฟื้นคืนของพนักงานสำคัญแค่ไหน
การฟื้นคืน (Resilience) เป็นทักษะที่เรามีอยู่แล้ว แต่ที่ผ่านมาเราไม่ได้ความสำคัญ เหมือนกับเรามีของที่มีค่าอยู่ในตัวแต่เราไม่ใส่ใจ การฝึกฝนสิ่งที่เรามีอยู่จะเรียกว่าเป็นการลับอาวุธให้คม หรือเจียระไนเพชรพลอยในตัวเองให้มันเปล่งประกายมากขึ้นก็ได้ เป็นทักษะที่จะทำให้เราพักเป็น หยุดเป็น มีแรง มีกำลังใจในวันใหม่ทุกๆ วัน
อาสาแต่งหน้าผู้วายชนม์
ใบหน้าที่เราจะได้เห็นกันในครั้งสุดท้ายมีความสำคัญ มันเป็นภาพจำ นั่นทำให้รู้สึกจริงๆ ว่าการแต่งหน้าให้ผู้วายชนม์ช่วยเยียวยาญาติ ความสุขใจเวลาที่เห็นญาติของผู้วายชนม์รู้สึกดีขึ้นเมื่อเราแต่งหน้าเสร็จ ญาติก็ยิ้มได้เพราะผู้เสียชีวิตดูสบายขึ้น
สุขที่ไม่ต้องทำ
การสูบบุหรี่ กินเหล้าไม่ได้เป็นความสุข เพียงแต่มันหยุดไม่ได้ หยุดแล้วทุกข์ ดังนั้น สิ่งที่เรียกว่าความสุขอาจจะเป็นความทุกข์ก็ได้ พุทธศาสนาจึงชี้ให้เห็นว่า สุขกับทุกข์ มาคู่กัน เราจะต้องรู้สิ่งเหล่านี้ เพื่อที่จะไม่ใช้เวลาทั้งชีวิตตะกายหาความสุขไม่จบไม่สิ้น ถ้าไม่ได้สุขสุดๆ แต่ไม่มีความทุกข์เลยจะสนใจไหม?