
การเรียนรู้
หลายคนคุ้นเคยกับเรียนรู้ด้วยการอ่านหนังสือ บางคนเรียนรู้ผ่านการลงมือทำ บ้างเรียนรู้ผ่านการฟัง การเรียนรู้ทำให้โลกของเรากว้างใหญ่ ทำให้ตัวเราเล็กลงเพราะตระหนักได้ว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่เราไม่รู้ การเรียนรู้จึงมอบความอ่อนน้อมถ่อมตน การยอมรับความผิดพลาด ยอมรับความล้มเหลว ยอมรับข้อจำกัดและความไม่รู้ของตัวเรา สิ่งเหล่านี้ทำให้เรามีความสุขได้ง่ายขึ้นมาก
การเรียนรู้ไม่ได้เป็นเพียงการเข้าใจเนื้อหา หรือได้รู้เรื่องแปลกใหม่เท่านั้น เมื่อคุณเปิดใจให้กับเรื่องที่ไม่คุ้นเคย วางใจให้ตัวเองได้ลองในสิ่งที่ไม่เคยทำ คุณจะพบความสุขในตัวเองจากการเรียนรู้
บำบัดสังคมแห่งความทุกข์ บำรุงสุขภายใน
เวลาพูดถึง ‘ความสุขภายใน’ หรือ ‘ความสุขที่แท้จริง’ เรามักคิดถึงความสุขของตัวเอง คนสักคน คู่สักคู่ หรือบ้านสักหลัง แต่หากมองให้กว้างกว่านั้น ความสุขของสังคมทั้งสังคมจะมาจากไหน แค่เปิดข่าวเช้าขึ้นอ่าน เลื่อนหน้าข่าวในเฟสบุ๊ค เราอาจเห็นข่าวผู้บริหารบ้านเมืองฉ้อฉล การริเริ่มโครงการขนาดใหญ่ที่ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม การทุจริตคอรัปชั่นที่แสนหน้าด้าน การลิดรอนสิทธิเสรีภาพผู้คน การอุ้มฆ่าคนชนเผ่า ฯลฯ เมื่อมองไปรอบๆ บ้าน
นำพากระบวนการเรียนรู้ ผู้ปลุกปลูกความรู้ในผู้คน
กระบวนกร (Facilitator) คือ ผู้นำพากระบวนการเรียนรู้ เพื่อให้เกิดชุดความรู้ใหม่ขึ้นจากภายในจิตใจของผู้เรียนเอง ชุดความรู้ใหม่นั้นอาจหมายถึง มุมมองใหม่ ความหมายใหม่ ความรู้สึกใหม่ ความคุ้นชินใหม่ กระบวนทัศน์ใหม่ หรือกรอบความเชื่อใหม่ องค์ประกอบสำคัญของการนำพากระบวนการเรียนรู้โดยกระบวนกรคือ การสร้างพื้นที่ปลอดภัยในการเรียนรู้ และการสร้างบรรยากาศแห่งการเรียนรู้ร่วมกัน
นักโฆษณาหัวใจตื่นรู้
หัวใจคุณเริ่มรู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าชีวิตเราไม่พึงมีชีวิตแค่ กิน ดื่ม หลับ นอน หาเช้ากินค่ำ แล้วก็ตายจากไปเท่านั้น ธรากร กมลเปรมปิยะกุล หรือ พงศ์ เริ่มรู้สึกเช่นนี้ขณะอยู่ในวัยทำงาน เขาทำงานเป็นก๊อปปี้ไรเตอร์ (คนเขียนคำโฆษณา) ในบริษัทโฆษณาขนาดใหญ่ จากคนทำงานรุ่นเล็ก อายุงานก็ผลักให้เขาเป็นหัวหน้าคน วันหนึ่งแม่เขาป่วยเป็นมะเร็ง หลังจากนั้นเขาและภรรยาที่รักกันแต่มีนิสัยแตกต่างกันมากก็ทะเลาะกันครั้งใหญ่ ในขณะนั้นภรรยาของเขากำลังตั้งท้องแก่
เตรียมเดินทางครั้งสุดท้าย เผชิญความตายอย่างมีความสุข
คุณวรรณา จารุสมบูรณ์ อดีตพยาบาลโรงพยาบาลรามาธิบดีเล่าถึงประสบการณ์การสูญเสียคุณพ่อ ซึ่งเธอได้พบว่าวิชาชีพพยาบาลไม่ได้มีส่วนช่วยหรือเตรียมความพร้อมให้กับเธอในช่วงเวลาดังกล่าว แต่ในความเคว้งคว้างนั้นบุคคลแปลกหน้าหลายคน ไม่ว่าจะเป็นพยาบาลที่อยู่ในวอร์ดที่ยอมผ่อนปรนให้โอกาสได้อยู่กับคุณพ่อในช่วงเวลาสุดท้าย หรือญาติคนไข้เตียงข้างๆ ที่คอยห่วงใยและเข้ามาสวมกอดในช่วงเวลาที่คุณพ่อจากไป สิ่งเหล่านี้เป็นความประทับใจ เป็นความตื้นตันใจ ที่ได้สัมผัสกับความเมตตาของบุคคลแปลกหน้าที่เข้ามาเกื้อกูล ณ ช่วงเวลาที่เธออยู่ในช่วงที่ยากของชีวิต ซึ่งจุดประกายและแปรผันเป็นกำลังใจที่อยากจะส่งต่อความรู้สึกดีๆ เหล่านั้นไปยังผู้ที่ต้องพบเจอกับความรู้สึกพลัดพรากในช่วงหนึ่งของชีวิต นั่นคือจุดกำเนิดของโครงการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคอง (Palliative Care)
ดึงศักยภาพสู่ความสุขด้วย Coaching with love
วันนี้เราได้มีโอกาสมาสัมภาษณ์คุณเบญ เบญจพร สุกใส เกี่ยวกับหลักการ Coaching with love ก่อนที่เราจะเรียนรู้ว่า Coaching with love คืออะไร
ขบถเรียน ห้องเรียนปฏิวัติการเรียนรู้
‘ห้องเรียน’ สถานที่สี่เหลี่ยมที่เราออกจากท้องแม่มา 3-4 ปีก็ถูกลากจูงเข้าไปนั่ง วันแรกๆ อาจจะร้องไห้กระจองอแง แต่เมื่อเรียนรู้กับมันหลายปีก็เริ่มชินชา บางคนสนุกกับมัน ในขณะที่บางคนก็แค่เรียนให้มันจบๆ ไป อาจเป็นเพราะหลายครั้ง ‘การเรียน’ พูดเรื่องที่ไกลจากตัวเรา ทั้งที่จริงๆ แล้วโลกนี้มีอะไรน่าเรียนมากมาย เราอาจไม่อยากรู้การถอดล๊อกกาลิทึ่ม แต่อาจอยากรู้วิธีการทำบัญชีและออมเงิน เราอาจไม่อยากเรียนการทำเงื่อนพิรอด แต่เราอยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้เราผูกสัมพันธ์กับคนอื่น