งานจิตอาสา
จิตอาสาเป็นใจที่นึกถึงผู้อื่น ต้องการช่วยแบ่งเบาความทุกข์ แบ่งปันความสุข คงเป็นเรื่องดีถ้าเราได้ทำงานอาสาเพื่อสังคมขนาดใหญ่ เช่น ดับไฟป่า เก็บขยะในทะเล ปลูกหญ้าทะเล แต่ถ้าเรายังไม่มีเวลาขนาดนั้น เราจะทำงานจิตอาสาเล็กๆ ก็ได้ เช่น การแยกขยะเศษอาหารช่วยให้คนงานเก็บขยะทำงานง่ายขึ้น การสละคิว สละที่นั่งให้ผู้ที่มีความจำเป็นมากกว่า
นอกจากได้ชื่นชมกับผลงานที่เราทำสำเร็จแล้ว ลองสังเกตใจของเราเมื่อได้ทำเรื่องสิ่งเหล่านี้ ลองดูว่าใจของเราในตอนนั้นว่าพองหรือแฟ่บอย่างไร
ลานกีฬาพัฒน์
รู้จักหรือยัง?…..’ลานกีฬาพัฒน์’ โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ให้ชาวกรุงได้มีพื้นที่ออกกำลังกาย พัฒนาใจ ท่ามกลางความเจริญและความสะดวกสบายของเมืองหลวงอย่างกรุงเทพมหานคร ในบางแง่มุมชาวกรุงก็อาจกลายเป็นผู้ด้อยโอกาสกับเขาได้เหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องของการมีพื้นที่โล่งให้ขยับแข้งขยับขาออกกำลังกาย ลานกว้างสำหรับเล่นกีฬาหรือเพื่อจัดกิจกรรมในชุมชน นับวันพื้นที่เหล่านี้ดูจะยิ่งหายากเข้าไปทุกที พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเล็งเห็นถึงปัญหานี้เช่นเดียวกัน จึงทรงมีแนวพระราชดำริให้มีการจัดสรรพื้นที่ให้ประชาชนในเมืองหลวงได้มีลานกีฬา เพื่อเป็นการสร้างเสริมสุขภาวะทั้งกายและใจ นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของโครงการ ‘ลานกีฬาพัฒน์’ ซึ่งมีความหมายว่า
ชีวิตใหม่ของครูเพชร
‘5ธันวาคม‘ ของทุกปี นอกจากจะมีความหมาย เป็นวันพระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 กษัตริย์ผู้เป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย เป็นวันพ่อของลูกๆ ทุกคน วันนี้ของทุกปี ยังเป็นวาระสำคัญที่คนอีกกลุ่มหนึ่งเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ… …กลุ่มคนที่อยู่ในเงามืด…รอคอยการให้อภัย เพื่อปลดเปลื้องความผิดครั้งเก่า… …และขอโอกาสที่จะกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่…อีกครั้ง… 1 ในนั้นคือ ‘ครูเพชร – อภิญญา โสดสงค์‘ อดีตนักโทษหญิงคดีค้ายาเสพติด
ครูเรียม
“ฉันฝากเด็กชาวเขาด้วยนะ ตัวฉันอยู่ไกล ครูดูแลด้วยนะ” ประโยคเดียวที่เปลี่ยนชีวิตครูคนหนึ่งและเด็กบนดอยอีกหลายร้อยชีวิต ‘โรงเรียนบ้านขอบด้ง สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง ปี พ.ศ.2527′ ก่อนจะมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสวยงามในปัจจุบัน ดอยอ่างขาง จ.เชียงใหม่ 30 กว่าปีที่แล้ว ยังคงเป็นพื้นที่ห่างไกลทุรกันดาร ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ กลุ่มคนที่อาศัยอยู่ล้วนเป็นชาวมูเซอดำ ปลูกฝ่ิน เป็นพื้นที่สีชมพูถึงสีแดง เต็มไปด้วยอันตรายและยาเสพติด
เดินตามรอยพ่อ…พลังแห่งแผ่นดิน
จะมีพลังใดในโลกหล้า ที่ทรงคุณค่าเท่า ‘พลังแผ่นดิน‘ ถ้าขอพลังวิเศษได้ 1 อย่าง เราจะอยากได้พลังอะไร? แข็งแรงเป็นพิเศษ…ตัวโตกว่าใคร…เสกเงินทองได้…หรือเป็นอมตะ? อะไรน้อ ? ที่เราอยากได้ อยากมี หรืออยากเป็น เชื่อว่าหลายคนคงคิดแล้วคิดอีก เปลี่ยนคำตอบไปมาอยู่หลายตรลบ เพียงเพื่อที่จะหาคำตอบที่จะทำให้ตัวเรามีโอกาสเป็นผู้ ‘ได้’ มากที่สุด
จากงาน ‘จิตอาสา’ สานต่อสู่พลังแผ่นดิน
จากงานจิตอาสาสานต่อสู่พลังแผ่นดิน หนึ่งเดือนที่คนไทยต่อกรกับความเศร้าด้วย ‘ความรักที่ยิ่งใหญ่’ ใครเคยทำงานจิตอาสาคงรู้ว่างานจิตอาสาเป็น 1 ในเรื่องมหัศจรรย์ เพราะขณะที่เรา ‘ให้’ เรากลับได้ ‘รับ’ อะไรบางอย่างกลับมาในทันที ความรู้สึกนั้นคนส่วนใหญ่เรียกมันว่า ความสุข การทำงานจิตอาสาบางครั้งเลยคล้ายๆ เป็นการสะสมความสุข บางคนเก็บออมความสุขนี้ไว้เป็นเสบียงสู้กับความทุกข์ในชีวิต เจอทุกข์เมื่อไรก็เอาความสุขจากงานจิตอาสามาเยียวยา และสำหรับคนไทยทั้งประเทศ….หนึ่งเดือนมาแล้วที่พวกเราเผชิญหน้ากับความทุกข์ที่สุดในชีวิตการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 เปรียบเหมือนแสงสว่างทุกดวงของแผ่นดินได้ดับลับลงไปพร้อมกัน
1 ในพลังความดี Mahidol Day of Service
ท่ามกลางคลิปวิดีโอนับแสนนับล้านคลิปบนโลกโซเชียลมีเดีย ช่วงใกล้วันมหิดลที่ผ่านมา มีคลิปเล็กๆ ง่ายๆ บอกเล่าความดีของคนตัวเล็กๆ คนหนึ่งปรากฎขึ้นมา.. คุณกฤตเมธ ยานะวิบุตร นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ภาควิชาวิศวกรรมเคมี ร่วมกิจกรรมแชร์เล่าเรื่องราว และภาพประทับใจ social media เพื่อส่งต่อความดีในโอกาสวันมหิดล 24 กันยายน 2559 #วันมหิดล #MahidolDayofService
