ความกรุณาต่อตัวเอง
ล้มแล้วลุกยืนขึ้นใหม่ แต่ถ้ายืนไม่ไหวขอความช่วยเหลือยังไงดี?
ในชีวิตคนเราล้วนพบเจอปัญหาด้วยกันทั้งนั้น บางคนล้มแล้วลุกยืนขึ้นใหม่ได้ ใช้เวลาผ่านปัญหาไม่นาน บางคนก็จมอยู่กับปัญหาหลายปี ล้มแล้วกว่าจะลุกได้ก็นาน และก็คงปฏิเสธได้ยากว่าการผ่านปัญหาบางครั้ง ถ้าไม่สามารถผ่านได้ด้วยตัวเอง ก็มาด้วยการขอความช่วยเหลือจากใครสักคน
งานเสวนา Resilience Showcase (3 ก.พ. 2567)
ชวนร่วมสร้างแรงกระเพื่อมในสังคมที่จะช่วยขับเคลื่อนพลังแห่งการล้มแล้วลุก ยืนหยัดได้ด้วยตนเอง ในการเข้าร่วมงาน “Resilience Showcase” งานเสวนา พูดคุย และ showcase ที่จะบอกเล่าความสำคัญของคำว่า “Resilience” ซึ่งเป็นทักษะจำเป็นและสำคัญในตอนนี้ ที่ช่วยลดสภาวะความเครียดสะสมในหน่วยงานหลากหลายสาขา เช่น ระบบสุขภาพ การศึกษา สังคมสงเคราะห์และธุรกิจเอกชน
ทักษะสำหรับอนาคต
เริ่มจากความเข้าใจในตัวเอง ยอมรับสถานการณ์ที่กำลังประสบ และเห็นแนวทางในการปรับตัว เพื่อจะผ่านสถานการณ์ต่างๆ ไปให้ได้ เราเชื่อว่าทักษะการฟื้นคืนเป็นทุนที่ทุกคนมีอยู่ในตัวเอง
แผนที่กันหลง
เราจะรู้สึกมีพลังหากรู้ว่า “ฉันคือกัปตันเรือ ผู้กำหนดทิศทางของเรือลำนี้” แต่จะรู้สึกตกเป็นเหยื่อ หากเห็นว่าตัวเรานี้เป็นเพียงผู้โดยสารที่ไม่รู้เลยว่าเรือลำที่กำลังโดยสารอยู่นั้นจะพาเราไปในทิศทางไหนคำตอบของทิศทางที่ถูกต้อง ความมุ่งหมายของชีวิตที่เราอยากใช้ ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น แต่เราจะต้องหาที่ภายในตัวของเราเอง
ถอดหัวโขนคุยกัน
เมื่อเราได้นั่งลงและแบ่งปันความทุกข์ มันเหมือนกับว่าพวกเราถอดหัวโขนที่พวกเราสวมไว้ออก แล้วดึงเอาความเป็นมนุษย์มานั่งคุยกัน “ฉันผู้ดำรงตำแหน่งนี้ ฉันเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ฉันมีเรื่องที่ต้องเผชิญ” มันช่วยให้การเห็นความเป็นมนุษย์ในกันและกัน ทำให้ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นขึ้น
ลิ้มรส ณ ขณะนี้
ความสุขเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วรอบตัวของเรา แต่บางครั้งเราไม่ได้รับรู้จึงสัมผัสความสุขนั้นไม่ได้ เหมือนกับมีอาหารวางรออยู่ตรงหน้า แต่เรามัวแต่หมกมุ่นอยู่ในความคิด ก้มหน้าอยู่กับโทรศัพท์ หรือจมอยู่ในอารมณ์ เราย่อมมองไม่เห็นอาหารจานนั้น
