งานจิตอาสา
จิตอาสาเป็นใจที่นึกถึงผู้อื่น ต้องการช่วยแบ่งเบาความทุกข์ แบ่งปันความสุข คงเป็นเรื่องดีถ้าเราได้ทำงานอาสาเพื่อสังคมขนาดใหญ่ เช่น ดับไฟป่า เก็บขยะในทะเล ปลูกหญ้าทะเล แต่ถ้าเรายังไม่มีเวลาขนาดนั้น เราจะทำงานจิตอาสาเล็กๆ ก็ได้ เช่น การแยกขยะเศษอาหารช่วยให้คนงานเก็บขยะทำงานง่ายขึ้น การสละคิว สละที่นั่งให้ผู้ที่มีความจำเป็นมากกว่า
นอกจากได้ชื่นชมกับผลงานที่เราทำสำเร็จแล้ว ลองสังเกตใจของเราเมื่อได้ทำเรื่องสิ่งเหล่านี้ ลองดูว่าใจของเราในตอนนั้นว่าพองหรือแฟ่บอย่างไร
นี่คือสิ่งที่หนุ่มนักขี่จักรยานลุกขึ้นมาทำ…ระหว่างทางไปทำงานทุกวัน
สุดเซ็งเมื่อเห็นแม่น้ำที่สวยงาม เต็มไปด้วยขยะริมฝั่ง ชายหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นมา เก็บขยะทีละเล็กละน้อยทุกๆ วันที่เขาขี่จักรยานผ่าน… แค่ไม่นานธรรมชาติสะอาดก็คืนกลับมา และรวมถึงนกด้วย!
ทำไมอยู่ๆแกงค์ยากูซ่าถึงออกมาช่วยเหลือประชาชน
เวลาประมาณเที่ยงคืนของวันที่ 12 มีนาคม 2554 หรือ 1 วัน หลังเกิดเหตุแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในญี่ปุ่น มีรถบรรทุก 25 คัน ขนของที่มีน้ำหนักรวมกันประมาณ 50 ตัน มาบริจาคที่หน้าศาลาว่าการเมืองฮิตาชินากะ ซึ่งอยู่ในเขตจังหวัดอิบะระกิ เมืองชายฝั่งแห่งนี้มีสภาพสะบักสะบอม ถนนสายหลักของเมืองฉีก สายไฟขาด ท่อน้ำแตก
2 หนุ่มชาวออสเตรเลีย กับ รถตู้อาสาซักผ้าฟรีให้คนไร้บ้าน
วัยรุ่นชายใจดีมีจิตอาสา 2 คนในออสเตรเลีย ได้ให้โอกาสที่ดีกับคนไร้บ้าน ถึงแม้ว่าคนไร้บ้านส่วนมากแล้ว จะได้รับความช่วยเหลือเรื่องอาหาร ยารักษาโรค ที่พักพิง แต่มักจะขาดแคลนในเรื่องการหาสถานที่ซักเสื้อผ้า ดังนั้น ทั้งคู่จึงดัดแปลงรถยนต์ตู้ติดตั้งเครื่องซักผ้า 2 เครื่อง
Q: การที่เราช่วยคนอื่นเป็นสิ่งดีใช่ไหมครับ แต่ทำไมเราไปชวนคนอื่น มาร่วมทำกับเรา ถึงไม่มีคนมาครับ
A: ถ้าผลลัพธ์ที่ได้คือยังไม่มีใครมาร่วมด้วย ผมคิดว่า สิ่งที่ทำได้ คือ ดูแลใจตัวเอง อย่าเพิ่งน้อยใจ เสียใจ จนล้มเลิกความตั้งใจในการที่จะช่วยเหลือคนอื่นนะครับ
Q: ตอนนี้ก็ทำงานจิตอาสาอยู่เล็กๆน้อยๆ เท่าที่โอกาสอำนวย ทำอย่างไรให้กล้าเดินออกมาได้ ได้มั่นคง และมั่นใจคะ
A: ก่อนอื่น ต้องขออนุโมทนาบุญสำหรับกุศลกรรมและกุศลจิต ที่คิดอยากจะออกมาทำงานที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมครับ จริงครับ ผมก็เห็นด้วยว่าการทำงานช่วยเหลือผู้อื่นนั้น มีความสุข แต่หากเราช่วยเหลือผู้อื่นแล้วเราต้องลำบาก นั่นกลายเป็นว่าเราทอดทิ้งไม่ช่วยเหลือผู้ที่สมควรช่วยเหลือมากที่สุด นั่นก็คือ
คุณพ่อคนหนึ่งขอฟังเสียงลูกสาวผ่านโทรศัพท์ทุกวัน แม้ลูกจะไม่รับสายของคุณพ่อเลย
มีคุณลุงอายุ ๗๐ กว่าคนหนึ่ง โทรหาลูกสาวทุกวัน และลุงก็ได้ยินแต่เสียงพูดของลูกสาวว่า “ขอโทษคะ ตอนนี้ไม่ว่างรับสาย กรุณาฝากข้อความไว้นะคะ” เสียงอ่อนหวานน่ารักนี้ ทำให้คุณลุงพอใจ หน้ามีรอยยิ้ม แม้จะรู้ว่าลูกไม่ได้รับสาย ก็ยังพูดต่อไปว่า “ไม่เป็นไร ไปยุ่งงานของลูกนะ พรุ่งนี้พ่อจะโทรหาใหม่”
