บทความรายเดือน:

ฝึกสมาธิได้ที่ชายทะเล

ที่ริมทะเล...มีสิ่งเกื้อกูลหลายอย่างที่เชื้อเชิญให้เรา "อยู่กับปัจจุบัน" ได้ดี ความชุ่มชื้นของอากาศที่หนาตัวและกลิ่นทะเลและสาหร่ายเค็ม ๆ หรือเป็นเสียงของคลื่นที่โยนตัวเข้าหาฝั่งไม่หยุดหย่อน กับเสียงของกลุ่มนกนางนวลโบยบินแทรกมาระยะ ๆ หรือเม็ดทรายเปียกชื้นที่แทรกตัวเบียดกันระหว่างนิ้วเท้าของเรา ที่ริมทะเล...หากเราเอาใจของเรามาใส่ใจอยู่ที่ความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้อย่างเต็มที่ เราจะสามารถใช้ชายทะเลเป็นที่ฝึกสมาธิได้เป็นอย่างดี อ่านต่อ...

ความรักหล่นหาย หรือ เรามองไม่เห็น ?

มีใครบางคนเคยตั้งข้อสังเกตว่า สาเหตุของความยุ่งเหยิงและขัดแยังบนโลกใบนี้ ส่วนหนึ่งน่าจะเกิดขึ้นเพราะพวกเราเป็นมนุษย์ที่ 'ขาดความรัก' ซึ่งก็น่าแปลกใจเหลือเกินว่า พวกเราพากันทำความรักหล่นหายไปที่ตรงไหน ? หรือแท้จริงแล้วความรักไม่ได้หาย...แต่เป็นตัวเราที่สัมผัสถึงมันไม่ได้เอง ? Jim George นักประพันธ์ชาวอเมริกันกล่าวไว้ว่า "Listening is an act of love.” แปลเป็นไทย ๆ ก็คงหมายความได้ว่า การรับฟังนั้นเป็นการแสดงออกของความรักในรูปแบบหนึ่ง โดยเขาอธิบายเสริมว่า เมื่อเราตั้งใจรับฟังใครสักคนหนึ่ง มันเป็นการแสดงออกโดยไม่ต้องพูดเลยว่า คนตรงหน้าเรานั้นมีความสำคัญกับเรามากแค่ไหน สำคัญที่ว่าการรับฟังแบบนี้ ไม่ใช่การฟังเพียงแค่หู แต่จำเป็นต้องรับฟังด้วย 'ใจ' อ่านต่อ...

เพราะเปิดใจฟัง รักจึงยั่งยืน

กันยาแต่งงานกับเดชมาร่วมสิบปีแล้ว แต่ ๒-๓ ปีหลังเธอมีปากเสียงกับเขาอยู่เป็นประจำ  ไม่ใช่เพราะว่าเขานอกใจเธอ  เขายังคงใส่ใจเธอและรับผิดชอบกับครอบครัวไม่แปรเปลี่ยน แต่สิ่งที่เธอทนเขาไม่ค่อยได้ก็คือ เขาชอบโทรศัพท์มาถามเธอแทบทุกเย็นว่าจะกลับบ้านกี่โมง ตอนนี้อยู่ที่ไหนแล้ว ฯลฯ  เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องโทรมาถามบ่อย ๆ ราวกับว่าเธอมีพฤติกรรมไม่น่าไว้วางใจ  ระยะหลังเพียงแค่เห็นเบอร์โทรศัพท์ของเขาขึ้นที่หน้าจอ เธอก็หัวเสียทันที บ่อยครั้งที่เธอตวาดใส่เขาทางโทรศัพท์ แต่เขาก็ไม่โกรธเธอ  ยังคงพูดกับเธอด้วยดี  สิ่งหนึ่งที่เขาขอร้องจากเธอก็คือ ขอให้มากินข้าวบ้านทุกเย็น  ไม่ว่าเธอจะกลับบ้านดึกดื่นแค่ไหน เขาก็จะทำกับข้าวรอ  นั่นทำให้เธออึดอัดใจเพราะบางครั้งเธออยากไปกินอาหารเย็นกับเพื่อน ๆ แต่ก็ต้องงดเพื่อกลับมากินข้าวที่บ้าน วันหนึ่งเธอเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนแนะนำว่า ทำไมเธอไม่ลองฟังเขาบ้างล่ะว่า ทำไมเขาถึงขยันโทรศัพท์มาถามเธออย่างนั้น  ระหว่างที่เขาอธิบาย ก็ขอให้เธอฟังเขาอย่างตั้งใจ อย่าเพิ่งหงุดหงิดฉุนเฉียว ฟังด้วยใจที่เปิดกว้าง โดยไม่ด่วนสรุป หรือคิดแต่จะแย้งอย่างเดียว ฟังด้วยหัวใจ รับรู้ทั้งความรู้สึกและความต้องการของเขา  บางทีเธออาจจะเข้าใจเขาดีขึ้นก็ได้ว่าทำไมเขาทำเช่นนั้น อ่านต่อ...

3 เทคนิค ฝึกฟังด้วย ‘ใจ’

....เพราะการรับฟังไม่ใช่แค่การได้ยินผ่านหู แต่ต้องรับรู้ด้วย 'ใจ'....... ทุกวันนี้เหมือนโลกจะเล็กลง เราสามารถติดต่อ พูดคุย อ่าน มองเห็น ได้ยิน คนจากทั่วทุกมุมโลกผ่านเทคโนโลยีการสื่อสาร โลกออนไลน์กลายเป็นโลกเสมือนจริงที่ดูคล้ายจะทำให้เราเข้าใกล้กันมากขึ้น แต่ในทางตรงกันข้าม เรากลับพบว่าเราโดดเดี่ยว แตกแยก ห่างเหินจากกันและกันมากขึ้นทุกทีในโลกชีวิตจริง ถ้าไม่นับข้อความผ่านแชทในช่องทางต่าง ๆ จำได้ไหมว่า...เราได้พูดคุย สบตา สนทนากับคนที่เรารักครั้งสุดท้ายเมื่อไร ? ถ้าไม่นับสติ๊กเกอร์ ไอคอนแสดงอารมณ์ต่าง ๆ จำได้ไหมว่า...เราสัมผัสความรู้สึกและอารมณ์ของคนที่เรารักด้วยตัวเราเองครั้งสุดท้ายเมื่อไร ? เป็นเรื่องจริงเสียยิ่งกว่าจริง ที่ทุกวันนี้เราสนทนาผ่านหน้าจอจนแทบจะลืมการพูดคุย ลืมการรับฟังกันในโลกชีวิตจริง เราไม่ได้สบตา ไม่ได้ยินน้ำเสียง ไม่ได้เห็นท่าทางของเขา เราตีความทุกอย่างผ่านความคิดและความเข้าใจของตัวเราเอง โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า แท้จริงแล้วคนที่เราคุยด้วยเขาคิดหรือรู้สึกอย่างไร อ่านต่อ...