Month: June 2016

ทุก ๆ ปี นิตยสาร Forbes จะจัดอันดับมหาเศรษฐีอายุน้อยที่สุดในโลก และในลิสต์ปี 2014 นั้นก็มีชื่อของ นิโคลัส วูดแมน เจ้าของกล้อง GoPro อยู่ด้วย

นิโคลัส หรือ นิค วูดแมน เป็นชายหนุ่มที่หลงใหลการเล่นกีฬาสุดขั้วทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นสกี เซิร์ฟ หรือ ปีนเขา มาตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น และสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับเขาในการเล่นกีฬาต่าง ๆ ก็คือกล้องถ่ายรูป จนกระทั่งเมื่อปี 2002 เขาและแฟนสาวได้ออกเดินทางท่องเที่ยวและเล่นกระดานโต้คลื่นในแถบอินโดนีเซียและออสเตรเลียนานกว่า 5 เดือน และพบว่ากล้องดิจิตัลที่พกไปด้วยนั้นไม่เอาไหนเสียเลย เพราะแม้จะกันน้ำได้ แต่ไม่สามารถติดกระดานโต้คลื่นหรือติดตัวเขาไปได้ทุก ๆ ที่

ศึกษาเรียนรู้ สร้างสรรค์ ตามฝัน

ปัญหาที่เขาเจอกลายเป็นที่มาของไอเดียทางธุรกิจ เขาอยากได้กล้องชนิดใหม่ที่สามารถถ่ายภาพขณะเล่นกีฬาได้โดยเฉพาะ เขาเริ่มหาทุนจากการกว้านซื้อสร้อยเปลือกหอยจากตลาดบาหลี เส้นละ 1.9 เหรียญจำนวน 600 เส้นและนำมาขายตามชายหาดต่าง ๆ ในแคลิฟอร์เนียในราคาเส้นละ 60 เหรียญ จากนั้นยืมเงินพ่อแม่มาสมทบอีกสองแสนเหรียญ เพื่อตั้งบริษัท GoPro ใช้เวลา 2 ปีในการพัฒนากล้องในฝัน

อ่านต่อ “เรียนรู้ แบ่งปัน เปิดโลก กับเศรษฐีหนุ่มรักผจญภัยและใจดี”

‘การฟัง‘ เป็น 1 เครื่องมือในการพัฒนาสุขภาวะทางปัญญา ซึ่งนำไปสู่การสร้างความสุขภายในที่ลึกและยั่งยืนที่สุดของคนเรา เมื่อเราเรียนรู้การฟัง เราจะเริ่มฟังอย่างตั้งใจ ฟังแบบไม่ตัดสิน ฟังแบบมีสติรู้เนื้อรู้ตัวว่าเราอยู่ตรงนั้นกับเขา สิ่งที่เราฟังจะไม่ใช่เพียงเนื้อหา แต่เราจะสัมผัสได้ถึงความรู้สึกด้านในของผู้พูดที่อยู่ตรงหน้า ขณะที่เรากำลังฟัง ผู้พูดเองก็สัมผัสได้ถึงสิ่งที่เรามอบให้ มันจะเกิดสายใยบางๆ ที่โอบรัดคนสองคนให้เชื่อมโยง เข้าใจและใกล้กันมากยิ่งขึ้น

และสิ่งที่สำคัญยิ่งก็คือ เมื่อเราเรียนรู้การฟังอย่างเข้าใจ ถึงที่สุดเราจะได้ยินแม้กระทั่งเสียงของเราเอง ซึ่งเมื่อถึงจุดนั้นมันจะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงด้านในของเราที่นำพาสิ่งดีๆ ตามมาอีกมากมาย

“เมื่อก่อนนี้ถ้าใครพูดติดๆ ขัดๆ คนจะไม่ฟัง แต่พอคุณเรียนรู้มากขึ้น คุณเริ่มเคารพคนมากยิ่งขึ้น บางทีเสียงที่สั่นเครือทำให้คุณหยุดคิดมากขึ้น” อ.น้อง – ธนัญธร เปรมใจชื่น กระบวนกรนักจิตบำบัดโครงการอาสาเพื่อนช่วยฟัง ธนาคารจิตอาสา เอ่ยถึงสิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงไปเมื่อเราเรียนรู้เรื่องการฟัง

อ่านต่อ “‘การฟัง’ วิชาที่โรงเรียน (ส่วนใหญ่) ไม่เคยสอน (ตอนที่ 2)”

โลกเราก้าวสู่ศตวรรษที่ 21 มาหลายปีแล้ว (ค.ศ.2001 – 2100) นับๆ ดูแล้วมีเรื่องที่มนุษย์ปัจจุบันเราพัฒนาและก้าวไปไกลกว่าสมัยบรรพบุรุษอยู่มาก โดยเฉพาะบรรดาเทคโนโลยีและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ

แต่ในทางกลับกัน บางเรื่องมนุษย์ยุคเทคโนโลยีอย่างเรา ก็กลับดูคล้ายจะถอยหลังเข้าคลองไปเสียอย่างนั้น โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับจิตใจ สุขภาวะทางปัญญา หรือการดูแลความสัมพันธ์ระหว่างกัน

          จะโดยรู้ตัวหรือไม่ สิ่งหนึ่งที่ปัจจุบันพวกเราทำกันแทบไม่เป็นคือ ‘การฟัง‘

อ่านต่อ “‘การฟัง’ วิชาที่โรงเรียน (ส่วนใหญ่) ไม่เคยสอน (ตอนที่ 1)”

เด็กชายวัยรุ่นที่ไม่ได้ไปโรงเรียน เรียนรู้การสร้างกังหันลมเพื่อผลิตไฟฟ้าจากของเหลือทิ้ง โดยศึกษาเองจากหนังสือ สิ่งที่เขาทำจุดประกายความฝันให้คนทั้งประเทศที่มีไฟฟ้าใช้เพียงแค่ 2% เรื่องของเขาได้รับการกล่าวถึงทั้งใน Wall Street Journal, Time Magazine และภาพยนตร์สารคดีชีวิตของเขาก็ได้รับรางวัล ทุกวันนี้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงเพราะการศึกษาเรียนรู้

‪ไม่เคยหยุดเรียนรู้‬

เมื่ออายุ 14 ปี เด็กชาย William Kamkwamba ต้องออกจากโรงเรียนเพราะความแห้งแล้งที่เลวร้ายที่สุดในรอบ 50 ปีในประเทศมาลาวี ครอบครัวของเขาซึ่งทำการเกษตรไม่สามารถหาเงินมาจ่ายค่าเล่าเรียนได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ไปโรงเรียน แต่เขายังคงเรียนรู้ ยังคิด และยังมีความฝัน เขาจึงเพียรไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดโรงเรียนบ่อย ๆ โดยมีความหวังว่าหากวันหนึ่งพ่อแม่เขาจะมีเงินพอที่จะส่งเขากลับไปเรียนอีก เขาจะได้เรียนตามเพื่อน ๆ ได้ทัน

อ่านต่อ “ชีวิตเปลี่ยนไปเพราะใฝ่เรียนรู้”

ยังจำความรู้สึกเมื่อคุณหัดผูกเชือกรองเท้าสำเร็จครั้งแรกในชีวิตได้ไหม? ความรู้สึกเมื่อคุณลอยตัวในน้ำได้ครั้งแรก? หรือแม้แต่ความรู้สึกแรกที่เท้าทั้งสองพาคุณล่องละลิ่วไปบนรถจักรยานสองล้อโดยไม่ล้มได้หรือเปล่า?

ความรู้สึกในวันนั้น….มันเหมือนเราได้พิชิตยอดเขาสูงที่สุดในโลก คล้ายๆ โลกทั้งใบอยู่ในกำมือของเรา ภาคภูมิใจประหนึ่งนักกีฬาวิ่ง 100 เมตรที่พุ่งตัวเข้าเส้นชัยคว้าเหรียญทองโอลิมปิก ได้ยินแต่เสียงคนโห่ร้องปรบมือชื่นชม ความสุข ณ ขณะนั้นมันช่างล้นปรี่จนเราแทบกลั้นไม่อยู่

มันคือความสุขง่ายๆ ในช่วงวัยเด็กที่หลายคนโหยหา และแอบเสียใจลึกๆ ว่าเมื่อชีวิตล่วงเลยมาในวัยผู้ใหญ่ จะไม่มีโอกาสกลับไปมีความสุขแบบนั้นได้อีกแล้ว

แต่อย่าเพิ่งด่วนสรุปไป แน่นอนว่าในความเป็นจริงเราไม่อาจย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กได้ แต่ความสุขแบบนั้นอาจย้อนกลับมาให้เราสัมผัสได้อีกครั้ง เพียงแค่เราต้องลองเปิดใจเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ความรู้สึกสุขล้นปรี่มันจะเกิดขึ้นอีกครั้งในชั่วขณะที่เราได้ลงมือลงแรง พากเพียรก้าวผ่านอุปสรรคในการทำอะไรบางอย่างที่เราไม่เคยทำจนสำเร็จ ความสุขแบบนี้คือ ‘ความสุขจากการศึกษาเรียนรู้’ ซึ่งเป็น 1 ในเส้นทางการพัฒนาสุขภาวะทางปัญญาอันเป็นความสุขที่แท้จริงของชีวิต

อ่านต่อ “เส้นทางความสุข : การศึกษาเรียนรู้”