Month: November 2014

A: ก่อนอื่น ต้องขออนุโมทนาบุญสำหรับกุศลกรรมและกุศลจิต ที่คิดอยากจะออกมาทำงานที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมครับ

จริงครับ ผมก็เห็นด้วยว่าการทำงานช่วยเหลือผู้อื่นนั้น มีความสุข แต่หากเราช่วยเหลือผู้อื่นแล้วเราต้องลำบาก

นั่นกลายเป็นว่าเราทอดทิ้งไม่ช่วยเหลือผู้ที่สมควรช่วยเหลือมากที่สุด นั่นก็คือ

อ่านต่อ “Q: ตอนนี้ก็ทำงานจิตอาสาอยู่เล็กๆน้อยๆ เท่าที่โอกาสอำนวย ทำอย่างไรให้กล้าเดินออกมาได้ ได้มั่นคง และมั่นใจคะ”

A: เราต้องพึ่งตนเองก่อน เมื่อเราทำสิ่งไหนที่มันยุ่งยาก เราทำไม่ได้ค่อยพึ่งคนอื่น พึ่งเจ้าหน้าที่  พึ่งพาคนอื่น

อันนี้การร่วมมือช่วยกันคิดร่วมกันทำ  แต่ละคนต้องมือสะอาด ปากสะอาด
อ่านต่อ “Q: ทำไมเราต้องพึ่งพาตัวเองด้วยครับ ในเมื่อสังคมบ้านเราก็เป็นแบบอุปถัมภ์ พึ่งพาคนอื่นก็สบายดีแล้วยังก้าวหน้าเร็วอีก”

A: เราจะไม่เบื่อหน่าย หากเราประสบผลของการภาวนาซึ่งนำไปสู่ความสุขที่ยั่งยืน

แต่ผลของการภาวนาดังเช่นผลของการงาน การเรียนหนังสือ และกิจกรรมอื่นๆในชีวิตไม่สามารถเกิดขึ้นได้ภายในวันสองวันค่ะ

แต่ใช้เวลาเช่นการทำสมาธิ เราจะประสบผลเมื่อเราทำอย่างต่อเนื่อง
อ่านต่อ “Q: ได้ยินเกี่ยวกับความสุขจากการภาวนา และได้สัมผัสบ้างในบางครั้งกับตนเอง แต่ก็ยังพบว่าความสุขที่เกิดจากการภาวนายังน้อยกว่ากิเลสที่เกิดขึ้นค่ะ ไม่ว่าจะเป็นความเบื่อ ความขี้เกียจ ทำอย่างไรถึงจะก้าวข้ามจุดนี้ไปให้ได้คะ”